Ансар черный

Ансар, қара бала, түнде жоғалған,
Қараңғыда іздеп те табылмайды.
Көзге көрінбейді, тек жүрек сезеді,
Құпиясы терең, жанында үнсіз шежіре.
Бала өзі сияқты, қараңғыда жүреді,
Жарыққа шықпай, көлеңкеде тұрғанда.
Табиғат оны жауып, жасырын өтеді,
Өмірдің сырын ашар уақыт өткенде.
Шығып кетсе де қара түн, тек көлеңке,
Біреудің көзінен жасырын өтер сәт.
Ансар жайлы не айтса да, сенбеуге,
Бала түннің құпиясын ұстап жатқан жан.