Dalszöveg
Kocham Cię, Polsko, za twą przeszłość sławną,
Którą przyniosły miecze Twe waleczne,
Za chrobre dzieje, co minęły dawno,
Lecz będą w pieśni aż po czasy wieczne.
Kocham Cię, Polsko, za wiek sztuki złoty,
Światło kuźnicy i znicz oświecenia,
Za miasta stare przepysznej urody,
Co kryją skarby, których czas nie zmienia.
Kocham Cię, Polsko, za niewoli klęskę,
Którą dźwignęłaś z jasnym, dumnym czołem,
Za Twoją wolność lud szedł w boje z męstwem,
I niósł pod niebem swoje kosy gołe.
Kocham Cię, Polsko, za dwie wielkie wojny,
Honor walecznych i trud wyzwolenia,
Za nowe życie, czas pracy spokojnej,
Za kwiaty, które kwitną na kamieniach.
Kocham Cię, Polsko, za doliny, góry,
Bure kominy, miasta Twe wysokie,
Jasne obłoki i przelotne chmury,
Co czasem wchodzą w szyby naszych okien.
Kocham Cię, Polsko, za przyszłość Twą jasną,
Drogę szczęśliwą aż przez pokolenia,
Za zdrową młodzież, co czci ziemię własną,
Za to, co trwałe i to co się zmienia.
Kocham Cię, Polsko! Kocham Cię, Polsko! Kocham Cię!