Karanlıkta Saklı

(Nakarat)
Korkunun ecele faydası yok,
Karanlıkta kaybolsak bile,
Korkular üstümüze yağıyor,
Bir nefes kadar yakında, karanlıkta saklı.
(Verse 1)
Gözyaşları silindi, yıldızlar altında,
98765’te, bir hiçliğe bakarken,
Korku sinsice kalplere saplanıyor,
Gizli ellerle ruhlara fısıldıyor.
(Verse 2)
Yabancı bir dünyada, göktaşı düşerken,
Kim gerçek, kim sahte, anlamazken,
Bir cümleyle yalan, bir darbeyle son,
Fensekor bizi izliyor, gölge gibi.
(Nakarat)
Korkunun ecele faydası yok,
Karanlıkta kaybolsak bile,
Korkular üstümüze yağıyor,
Bir nefes kadar yakında, karanlıkta saklı.
(Köprü)
Karanlıkta yankılanan bir kahkaha,
Gerçeği unutturur, korkular kucak açar,
Zaman eğilir, son yaklaşırken,
Bir nefes, bir an, bir kader çizgisi.
(Verse 3)
Ölüm sessizce süzülür gölgelerde,
Sahip uzaklardan gülümserken,
Ama korkmamalıyız, direnmeliyiz,
Bu göktaşı gibi karanlık üstümüze çökerken.
(Son Nakarat)
Korkunun ecele faydası yok,
Gözlerimizi açacağız, geceye karşı,
Bu evrenin derin boşluğunda,
Korkularımızdan öte, kendimizi bulacağız.