JASKIER! O SYLWESTROWY

Kobieta w pryzmat tknie morze słońca .
W dłoniach artysty kształt nieba chmurki .
Ton dziwięku szczytu . I lawiną burzy .
Wulkanem słów nie milczy z serca .                        
Jak zieleń skapnie w mżawce nadziei .
Przez pola biegać w zbożu dojrzałym .
Gdy złote kłosy na licu białym . 
Wiatr szumem fali z piaskiem przesiewa .
Krok mam do tańca na słowie Ewa .
Pod baldachimem liść z drzew zielony . 
A wyspa ziemi jest jak magma .
Pozwala tańczyć na rytm z gejzerów . 
Ukłon dla raju z tęczy wspomnień . 
Mocna pokuta w wszystkie łyk trunki .
Jeszcze i jeden w źródle pirółet . 
Tworzy pastele dla zmysłów w sporze .  
Uciech do kłutni w klasie wyborów . 
Czy taki wieczór lamp znów zgasić .
Maruder tchu w fartuch z strachu .
Ból żeber trfoni potem trzech kroków .  
Krok mam do tańca na słowie Ewa .
Pod baldachimem liść z drzew zielony .
A wyspa ziemi jest jak magma .
Pozwala tańczyć na rytm z gejzerów .     
Jaskier ! To dla pogody , dla kalafoni ?
Sypie tło złotych w krąg płomieni .
Potrafi kleić z tęczy świat lupą .
Jakby lutował deszcz żar skry toni !
O błękit nieba grafit dzień temu . 
Warto do tańca na wprzód się wprzęgnąć .
I taki kwiat łąk snem w dmuchawcach .
Na sylwestrową noc mieć w przyszłości !      
Krok mam do tańca  na słowie Ewa .
Pod baldachimem liść z drzew zielony .
A wyspa ziemi jest jak magma .
Pozwala tańczyć na rytm z gejzerów .