pamiętaj 4

Gdy tylko czarna noc
chce Cię w pościeli tulić,
gdy strach i zasnąć, i się obudzić,

gdy grawitacja poranka
kładzie na ziemi jak skazańca,
iść dalej możesz już tylko na kolanach,

gdy stając przed lustrem
widzisz tylko nagie ciało,
bo wszystko co miałeś, gdzieś się zapodziało...

I kiedy myślisz, że niedługo znikniesz
jak liść wdeptany w chodnik,
a cały twój życiorys opowie szary pomnik...

Pamiętaj, że możesz jeszcze kochać,
dopóki serce idzie zbadaną ścieżką krzywą,
nim droga Twego serca
stanie się zwykłą,
prostą linią...