Dalszöveg
[Verse]
Moniko, w letni dzień słońce nas pieści,
Twoje oczy wciąż błyszczą, jak dawniej, bez treści.
Trzydzieści dziewięć lat jak w mgnieniu oka,
A w sercu wciąż młodość i miłość głęboka.
[Chorus]
Moniko, miłości ma, jak wino dojrzewa,
Każda chwila z Tobą to piosenka nieśpiewana.
W ciepłym wietrze, w szumie drzew nad ranem,
Jesteś moim światłem, moim oceanem.
[Verse 2]
Pamiętam, jak wtedy w białej sukni stałaś,
I jak w Twoich oczach szczęście rozkwitało.
Dziś te chwile wciąż w sercu jak klejnot,
Każdy dzień z Tobą to życia hymn i lot.
[Bridge]
Z Tobą lato trwa, nawet w środku zimy,
Czas przy Tobie mija w rytmie cichej rymy.
Moniko, wciąż tańczymy, jakby świat nie patrzył,
Ty i ja w melodii, co nas zawsze łączy.
[Chorus]
Moniko, miłości ma, jak wino dojrzewa,
Każda chwila z Tobą to piosenka nieśpiewana.
W ciepłym wietrze, w szumie drzew nad ranem,
Jesteś moim światłem, moim oceanem.
[Verse 3]
Niech ta piosenka niesie wiatrem wspomnienia,
Każdy dźwięk to echo naszych pragnienia.
Trzydzieści dziewięć lat, a wciąż jak na początku,
Z Tobą chcę tańczyć, aż po życia zakątku.
A zene stílusa
male vocals, smooth jazz, jazz, summery, warm