Dalszöveg
W każdej duszy, blask ukryty,
Choć pod ciężarem nocy drzemie,
Nie bójmy się własnych cieni,
To w nich nasza prawda, w nich siebie odnajdziemy.
Ludzie są dobrzy, mają w sobie światło,
Niech wybrzmią serca, niech będą w zgodzie z nim.
Zrzucamy z siebie ciężar winy,
W blasku wolności odkrywamy nas nowych.
Smutne serca, gdy w cieniu wątpliwości,
Gdy w brzuchu noszą lęk i niepewności.
Zamiast radości, wyrzuty sumienia,
Czas zrzucić te klątwy, poczuć spełnienia.
Ludzie są dobrzy, mają w sobie światło,
Niech wybrzmią serca, niech będą w zgodzie z nim.
Zrzucamy z siebie ciężar winy,
W blasku wolności odkrywamy nas nowych.
Największe kłamstwo to to, że uwierzono w zło,
Prawdziwa siła leży w nas, niech to wybrzmi znów,
że człowiek jest miłością wypełniony, w każdej chwili ma dostep do niej.
Nie potrzeba lęku, tracimy swoją moc, wierząc w życie, że jest złe,
Gdy błogosławimy siebie, nikt nie zgasi jej.
Ludzie są dobrzy, mają w sobie światło,
Niech wybrzmią serca, które są w życiem godnym w zgodzie.
Zrzucamy z siebie ciężar winy,
W blasku wolności odkrywamy nas nowych.
Jesteśmy godni, bo w każdym tkwi dusza,
Niech wybaczenie sobie prowadzi nas w ruchu.
Odmówmy smutkom i kłamstwom swym,
W każdym z nas piękno - to jest nasz blask, który jest, bo zawsze nim był.