sewnetua

የዉበቷ ግርማ ከሩቅ የሚስበው
ዳሌ ተረከዟ ሽንጧ የረቀቀው
አይኗ እንደጦረኛ የሚያስበረግገው
ደረቷ እንደጋሻ ደርሶ ሰፋ ያለው
ጡቷ እንደአራስ ነብር አትንኩኝ የሚለው
አንገቷ እንደሰጎን ተመዞ የወጣው
አፏ እንደህጻን ልጅ የሚርበተበተው
እንደቀትር እባብ ፍቅሯ
የልቤን አዳራሽ እልፍኟ ታድርገው
ካንጀቴ ውስጥ ገብታ ልቤን
አንድ ለአንድ መታገል ሲያቅተው ሰው ሁሉ
አንቺ ሰው በሰው ላይ ትጥያለሽ አሉ
ኦይ ሰውነቷ እንደው ሰውነቷ
አንቺ ካለሽበት ከቆምሽበት ምድር
አንቺ ካለሽበት ከቆምሽበት ምድር
መነኩሴው ከገዳም ጎሽ ይወጣል ከዱር
አንበሳን በጡቻ እለው የነበረ
ዝሆንን በጡቻ እለው የነበረ
ነብርን በጡቻ እለው የነበረ
እባብ ጭንቅላቱን እለው የነበረ
ምነው ካንቺ ሲደርስ ልቤ ደነበረ
ኣይ ሰውነትሽ እንዲያው ሰውነቷ
ምነው እኔ ምነው እኔ (×3)
ቻዪኝ እንዳመሌ
ሰውነቷ እንዲያው ሰውነቷ (×3)
አንጀቴና ሆዴ ተጣልተውብኝ
አንተም አንተም ተው ብዬ እንዳልለው
አንጀቴም አንጀቴ ሆዴም ሆዴ ነው
ለማን እፈርዳለው ፍርድ አያውቅም ሰው
ኦይ ሰውነቷ እንዲያው ሰውነቷ
አንቺ አኩራፊ ሆነሽ እኔ ሆደ ባሻ
አንቺ አኩራፊ ሆነሽ እኔ ሆደ ባሻ
በቃ ተለያየን እስከመጨረሻ
አበባው ፈነዳ ቡቃያው ደረሰ
ፍቅሬ. ... ምነው ደፈረሰ
ኣይ ሰውነቷ እንዲያው ሰውነቷ
የኔና ያንቺ ብቻ ፍቅራችን ከሰመ
የመለየት ጉጉት በኛ ላይ ዘመመ
የመለየት ጉጉት በኛ ላይ ዘመመ
ኦይ ሰውነቷ እንዲያው ሰውነቷ
ሰውነቷ ሰውነቷ እንዲያው ሰውነቷ
ኦይ ሰውነቷ እንዲያው ሰውነቷ
ምነው እኔ ምነው እኔ ምነው እኔ
ቻዪኝ እንዳመሌ
ምነው እኔ ምነው እኔ ምነው እኔ
ቻዪኝ እንዳመሌ