[Verse] Αργύρης σερβιτεραιος μιας βραδιάς Φέρνει το κρασί γεμάτο αναστεναγμός Απ' τα βάθη της καρδιάς του μια φωνή Μέσα στην νύχτα ψάχνει να βρει φως [Verse 2] Τραγελης μεθυσμένος πάλι εδώ Σε κάθε ηχώ του γελαστού τα βουνά Ψάχνει για στιγμές που για πάντα πέρασαν Κι ο χρόνος για λίγο σιωπά [Chorus] Νομίζεις ότι έχεις αρχίδια να φωνάξεις Μα η καρδιά σου ψιθυρίζει μελωδικά Κερί αναμένο που το φρεσκό αέρα μεθοδεύει Η αγάπη πάντα ζωντανή μες την καρδιά [Bridge] Η νύχτα είναι μαύρη μα το φεγγάρι λάμπει Στη σιωπή το μεθυσμένο μας τραγούδι πάει Αφήνουμε τα λόγια να πετούν σαν φλόγες Κι η αγάπη μας στα αστέρια θ' αγκαλιάζει [Chorus] Νομίζεις ότι έχεις αρχίδια να φωνάξεις Μα η καρδιά σου ψιθυρίζει μελωδικά Κερί αναμένο που το φρεσκό αέρα μεθοδεύει Η αγάπη πάντα ζωντανή μες την καρδιά [Verse 3] Κρασί μεθυσμένος κι άλλες φωνές Μες στον άνεμο χορεύουν Γλυκά κτυπητές Ο Ερωτας μας αγγίζει με λεπτότητα Η νύχτα αυτή μας ενώνει αιώνια πήγαινε