บ่ฮักกะขางอ้าย

(verse 1)
อ้ายกะฮู้ว่าเจ้าเปลี่ยนไป
สายตาที่เคยอ้ายไว้ใจ บ่คือเก่า
คำว่าฮักที่เคยมีให้กัน
มันเบาลงทุกวัน จนใจอ้ายต้องทน
(pre-chorus)
ถ้าเจ้าเบื่อแล้ว บ่ต้องฝืนใจ
อ้ายสิยอมปล่อยให้เจ้าไป บ่ต้องคืนมา
เจ็บมันบ่เคยกลัว แค่อยากฮู้แนคำลา
ถ้าบ่ฮักแล้ว กะซางอ้าย
(chorus)
บ่ฮักกะซางอ้าย บ่ต้องห่วงเด้อใจ
คนที่เจ็บเป็นอ้าย สิฝืนต่อไปเฮ็ดหยัง
เจ็บจักเทื่อกะพอ ยอมรับว่าฮักมันจบแล้วล่ะนาง
บ่ฮักกะซาง อ้ายบ่ขอคืนใจ
(verse 2)
อ้ายยอมทุกอย่าง ฮู้ว่าเจ้าเปลี่ยน
ใจของเจ้ามันเวียนไปหาไผบ่เคยบอก
แต่ฮู้บ่ว่า อ้ายฮักอยู่บ่เสื่อมคลาย
แต่เจ้าเลือกหนีไป อ้ายสิทนอยู่ได้
(pre-chorus)
ถ้าเจ้าเบื่อแล้ว บ่ต้องฝืนใจ
อ้ายสิยอมปล่อยให้เจ้าไป บ่ต้องคืนมา
เจ็บมันบ่เคยกลัว แค่อยากฮู้แนคำลา
ถ้าบ่ฮักแล้ว กะซางอ้าย
(chorus)
บ่ฮักกะซางอ้าย บ่ต้องห่วงเด้อใจ
คนที่เจ็บเป็นอ้าย สิฝืนต่อไปเฮ็ดหยัง
เจ็บจักเทื่อกะพอ ยอมรับว่าฮักมันจบแล้วล่ะนาง
บ่ฮักกะซาง อ้ายบ่ขอคืนใจ
(bridge)
ถ้าเจ้าพร้อมสิจาก กะบ่อยากฝืนดึงไว้
หัวใจของเจ้า บ่ฮักกะซางไป
(outro)
บ่ฮักกะซางอ้าย อ้ายสิปล่อยให้เจ้าไป
บ่ขอฮักเจ้าอีกต่อไป
เจ็บนี้สิเซาเอง