เนื้อเพลง
(Verse 1)
Denizlerin altına daldık biz,
İki mimar, bir düşte kilitliyiz.
Kuyruklu yıldızlar gibi yol aldık,
Gizemli yaratıklarla karşılaştık.
Arpazi’nin yanmış kozalarında,
Bir ikibaşlı kralın laneti saklı,
Mantar zehriyle yanan düşler,
Ama yine de umutla bakan gözler.
(Chorus)
Bir masalın içinde kaybolduk,
Sular altındaki sessizlikte.
Yabancı denizkızı dokundu ruhlara,
Kaybolanları bulmak için çıktık yola.
Biz hep yalnızken, şimdi yan yana,
Denizlerin altında, iki mimar var.
(Verse 2)
Antalya’nın kıyısında belirdi hayalet,
Bir uçurtma, zamanda gezinmekte.
Yaralı ruhlar burada toplanmış,
Hepsi bir iyileşmenin izini aramakta.
Erdi’nin gözlerinde bir tereddüt var,
Ama dostu için yüzer karanlığa.
Mimar’ın sessiz antik öyküleri,
Onu gizemli derinliklere çağırır gibi.
(Chorus)
Bir masalın içinde kaybolduk,
Sular altındaki sessizlikte.
Yabancı denizkızı dokundu ruhlara,
Kaybolanları bulmak için çıktık yola.
Biz hep yalnızken, şimdi yan yana,
Denizlerin altında, iki mimar var.
(Bridge)
Denizkızının elinde bir enerji,
Kalplere, böbreklere, ruhlara dokunur gibi.
Geçmişten gelen bir korkunun izi,
Ama bir ışık var karanlık suların içinde.
(Outro)
Şimdi anılar silinse de zihinlerden,
Bir hikaye kalır derinliklerde saklı.
Üç yolculuk hakkı var Erdi’nin,
Geçmişe, geleceğe ve yıldızlara.
Bir daha gelir miyiz bu sulardan,
Bilinmez ama yine de hazırız.
Denizlerin altında buluştuk biz,
İki mimar, iki yalnız gezgin.