น้ำตาที่บ่มีค่า

(verse 1)
อ้ายเฝ้าฮักเจ้า ฮักแท้บ่เคยแปรผัน
แต่เจ้าหันหลัง ให้คนจนอย่างอ้าย
ฮู้บ่ว่าน้ำตา อ้ายไหลออกมาเท่าใด
มันเจ็บในใจ แต่เจ้าบ่เคยสน
(chorus)
น้ำตาที่ไหล มันบ่มีค่า
เจ้าบ่เห็นค่า บ่สนใจอ้ายเลย
อ้ายเจ็บเท่าใด เจ้ากะบ่เคยสนใจ
เจ้าคงสิลืมอ้ายและ ลืมความฮักของสองเฮาแล้ว
(verse 2)
อ้ายบ่มีเงิน บ่มีสิ่งใดให้เจ้า
มีเพียงความฮัก ที่มันล้นใจท่วมท้น
แต่น้ำตาอ้าย กลายเป็นของบ่มีค่าอีกคน
อ้ายสิทนเจ็บกับฮักที่บ่สม
(chorus)
น้ำตาที่ไหล มันบ่มีค่า
เจ้าบ่เห็นค่า บ่สนใจอ้ายเลย
อ้ายเจ็บเท่าใด เจ้ากะบ่เคยสนใจ
เจ้าคงสิลืมอ้ายและ ลืมความฮักของสองเฮาเเล้ว
(bridge)
น้ำตาที่อ้ายหลั่ง มันสิไหลไปฮอดใส
เจ้าสิบ่ย้อนมา หรือสิจากไปจนวันสี้นลมหายใจ
(outro)
น้ำตาที่ไหล มันบ่มีค่า
อ้ายสิยอมรับ ว่าเฮาฮักกันบ่ได้
น้ำตาของอ้าย สิลืมเจ้าให้ได้
สิจากกันไป กับน้ำตาที่บ่มีค่า