Ewelina, żona tyrana

[Intro]
[whispered vocals] Ewelina...
To jest o tobie
I o nim
I o tym, co w tobie płonie

[Verse 1]
On wszedł w salon jak król
ty tylko ścisnęłaś stół
Kieliszek drży ci w rękach
on wzrokiem gasi uśmiech z ust
Sąsiadom mówisz: "dobrze jest"
chociaż w oczach pęka szkło
On liczy każdy twój gest
ty liczysz w głowie: "kiedy dość?"

[Pre-Chorus]
I nawet gdy ci mówi, że to z miłości
że tak ma być, bo taki świat
w lustrze widzisz jego złość
a w sercu swój cichy płacz

[Chorus]
Ewelina, żona tyrana
ale w tobie wolna dama
Pod tą skórą rośnie zmiana
twoje imię będzie brzmiało jak fala
Ewelina, nie jego własność
w twoich żyłach płynie jasność
Kiedy w końcu powiesz: "dosyć"
całe miasto usłyszy twój głos

[Verse 2]
On rzuca talerz o ścianę
ty zbierasz odłamki snów
Na telefonie tryb samolot
żeby nie znać cudzych słów
Twoja mama wciąż się pyta:
"córko, czemu milczysz tak?"
Ty mówisz: "praca, trochę stresu"
a w środku krzyczy cały świat

[Pre-Chorus]
Bo kiedy śpisz, to śnisz o drzwiach
otwartych szerzej niż ten strach
O dłoniach, które niosą ciepło
a nie zadają ciągłych ran

[Chorus]
Ewelina, żona tyrana
ale w tobie wolna dama
Pod tą skórą rośnie zmiana
twoje imię będzie brzmiało jak fala
Ewelina, nie jego własność
w twoich żyłach płynie jasność
Kiedy w końcu powiesz: "dosyć"
całe miasto usłyszy twój głos

[Bridge]
[low vocal register] Spakuj zdjęcia, weź dokumenty
nie zabieraj jego łez
Na klatce schodowej cisza
w twojej głowie nowy wdech
[falsetto ad-lib] "Ewelina, gdzie idziesz?"
słyszysz tylko w swojej głowie
Ty odpowiadasz bez słów
stawiając krok po nowy dzień

[Chorus]