Balada o Wiktorze

[Verse]
Wielkie bloki, cienie za dnia,
Wiktor w Miami, zajawka, misja stała sława.
Niebo ciemno nad nim, ulic władza, sen,
Cicho, głośny huk, pocisk, refren.
[Verse 2]
Policja lampy, syreny głośny krzyk,
Wiktor na betonie leży, jego sen,
Pętla wokół niego, jak oko Horusa,
Szara rzeczywistość, mrok bez końca.
[Chorus]
Pogubiona dusza w kraju nieznanym,
Proch, zapach deszczu, mrok jak chmur.
Wiktor wśród cienia, kule pomnikiem,
Finał smętny, serce w bólu.
[Verse 3]
Na emigracji, marzenia jak duchy,
Inny kontynent, myśli pełne trwogi.
Kłopoty w metropolii, kłopoty ten stan,
Marzenia o powrocie, życie wieczne ran.
[Verse 4]
Nocne kluby, światła blasku,
Wiktor wśród nich, niewidzialny blasku.
Ziomek z Polski, jego historia wśród tłumu,
Cichym westchnieniem staje się dymem.
[Bridge]
Powrót do domu, teraz już snem,
Ziemia obiecana, teraz jak sen.
Broń i kula, zatrzymały bieg,
Wiktor, gdzie teraz znów jest twój rajski brzeg?