serwetki

Łańcuszki z nici czasu plotę,
samotne minuty nabieram na druty,
z godzin bez ciebie robię serwetę,
każdą skrapiam łzą miękką,
potem długo prasuję na sercu.

Z tego czekania obrusy powstaną,
złotymi myślami poprzetykane.
Czarnej nocy narzuta jest ciężka.
Ubrana w blask księżyca
nawlekam gwiazdy na nitkę
i...czekam...

Łańcuszki z nici czasu plotę,
samotne minuty nabieram na druty,
z godzin bez ciebie robię serwetę,
każdą skrapiam łzą miękką,
potem długo prasuję na sercu.