Як сама царыца У заплатой Капоне Йдзе Яна у вяночку Памиж спелых гоняу
З каласкоу вяночку Моладасци сведка На ёй зихацицца Як у садзе кветка
Я не паэта,о крый мяне божа Не рвуся я к славе к гэткай нима́ла Хоць печеньку думку и вы́сную можа Завуся я тольки Янка Купала Янка Купала Янка Купала Янка Купала
На грудзях шчасливых Капта́нак ружовы У руцэ сярпочак Зублёны сталёвы
Вецер абдымае Стан яе дзявочы Сонца ёй цалуе Шыю товар и во́чы
Я не паэта о крый мяне божа Не рвуся я к славе гэткай нима́ла Хоць печеньку думку и вы́сную можа Завуся я тольки Янка Купала Янка Купала Янка Купала Янка Купала
Каласки хинуцца Перед ёй паклонна Дзивицца игрушв На мяжы зяленай
А Яна царыца Вясяла шчаслива Карануе песняй Залатое жнива
Смела йдзе у сонцы У́сЯ сама як сонца Гэта жнейка наша У нашаёй старонцы
Я не паэта о крый мяне божа Не рвуся я к славе к гэткай нима́ла Хоць печеньку думку и вы́сную можа Завуся я тольки Янка Купала Эт з ча́сам людзи у́падаюць на силе Смерть ско́се глядзи и больш крыжам стала Нехта спытае хто у гэтай Магиле А надпис пакажа Яннка Купала Нехта спытае хто у гэтай Магиле А надпис пакажа Яннка Купала Янка Купала Янка Купала Янка Купала