Panna Maria 3

1.
Przy drodze w stronę Krakowa
Gdzie pola niosą wiatr,
Pasterze szli o świcie,
Gdy nagle zatrzymał ich blask.
Tam Matka trzymała Syna,
Co ciszą objął świat —
I nikt nie wiedział, skąd przyszła,
Lecz każdy czuł: to znak.

Refren:
A my idziemy, wędrowcy Panny Marii dróg,
Do jarosławskiego klasztoru, gdzie czeka na nas Bóg.
A przed Pietą cudowną każdy z nas znajdzie czas —
By opowiedzieć Jej sercu, co niesie w sobie wraz.

2.
Do miasta ją nieśli ludzie,
Do parafialnych drzwi —
Lecz nocą wracała z powrotem,
Jakby chciała powiedzieć im:
„Tu ma być moje miejsce,
Tu znajdziecie Mego Syna”.
I stanęła pierwsza kapliczka,
Jak światło pośród cienia.

Refren:
A my idziemy, wędrowcy Panny Marii dróg,

3.
Gdy Tatar przyszedł z pożogą
I kaplicę strawił płomień,
Figura ocalała —
Jak gwiazda pośród burz.
Królowie klękali u stóp Jej,
Jadwiga błagała o cud,
A lud szedł drogą modlitwy
Wciąż dalej w Jej święty próg.

Refren:
A my idziemy, wędrowcy Panny Marii dróg,

4.
Jezuici wznieśli świątynię,
Dominikanie strzegli lat,
Gdy wojny burzyły miasta,
Ona wciąż dawała znak.
Korony z rąk biskupa
Na skronie Matki lśnią —
I tłum trzydziestu tysięcy
Śpiewał Jej swoją pieśń.

Refren:
A my idziemy, wędrowcy Panny Marii dróg,

5.
Dziś ludzie znowu przychodzą,
Choć inny nastał świat —
Wśród miasta, dróg i pośpiechu
Wciąż słychać Twój cichy ślad.
Przed Pietą klękają młodzi,
Starzy powierzają los —
Bo każdy odnajduje w Tobie
Nadzieję, która niesie przez noc.

Refren:
A my idziemy, wędrowcy Panny Marii dróg,
Do jarosławskiego klasztoru, gdzie czeka na nas Bóg.
A przed Pietą cudowną każdy z nas znajdzie czas —
By opowiedzieć Jej sercu, co niesie w sobie wraz.

Brige:
A my idziemy, wędrowcy Panny Marii dróg,