Porcelanowy sen
v5
@Jerzyna K
Porcelanowy sen
v5
@Jerzyna K
Text
Zwrotka 1
Na półce w ciszy stała nocą,
w blasku latarni zza firanek,
w sukience z bieli lekko drżącej,
jak wspomnień dawno zgasły taniec.
Patrzyła w świat za szkłem witryny,
gdzie gwiazdy niosły szept ulicy,
a każdy krok daleko stąd
brzmiał jak cichutki dzwon.
Refren (spokojniej)
A w jej porcelanowym śnie
ktoś podaje ciepłą dłoń,
wirują kroki — lekki gest,
jak echo chwil, których już nie ma.
Choć serce kruche tak jak szkło,
wciąż uczy się nie bać łez —
i tańczy cicho, póki trwa
porcelanowy sen.
Zwrotka 2
Czas płynie jak zegara wskazówka,
na szybie tańczy mglisty świt,
wśród starych książek, drobnych pamiątek
wciąż czuje w sercu mały rytm.
I kiedy świat otwiera drzwi,
a dzień znów budzi dom od nowa,
ona w milczeniu chroni sny,
których nie zdoła zabrać czas.
(Refren)
Most
Bo nawet kruchy świat ma blask,
gdy ktoś zobaczy go choć raz,
i w każdej rysie, w każdej łzie
rodzi się nowy, cichy dzień…
Refren — finał (bardziej delikatnie, spokojniej)
A w jej porcelanowym śnie
ktoś podaje ciepłą dłoń,
wirują kroki — lekki gest,
jak echo chwil, których już nie ma.
Choć serce kruche tak jak szkło,
wciąż uczy się unosić cień —
i tańczy cicho, póki trwa
porcelanowy sen…
Na półce w ciszy stała nocą,
w blasku latarni zza firanek,
w sukience z bieli lekko drżącej,
jak wspomnień dawno zgasły taniec.
Patrzyła w świat za szkłem witryny,
gdzie gwiazdy niosły szept ulicy,
a każdy krok daleko stąd
brzmiał jak cichutki dzwon.
Refren (spokojniej)
A w jej porcelanowym śnie
ktoś podaje ciepłą dłoń,
wirują kroki — lekki gest,
jak echo chwil, których już nie ma.
Choć serce kruche tak jak szkło,
wciąż uczy się nie bać łez —
i tańczy cicho, póki trwa
porcelanowy sen.
Zwrotka 2
Czas płynie jak zegara wskazówka,
na szybie tańczy mglisty świt,
wśród starych książek, drobnych pamiątek
wciąż czuje w sercu mały rytm.
I kiedy świat otwiera drzwi,
a dzień znów budzi dom od nowa,
ona w milczeniu chroni sny,
których nie zdoła zabrać czas.
(Refren)
Most
Bo nawet kruchy świat ma blask,
gdy ktoś zobaczy go choć raz,
i w każdej rysie, w każdej łzie
rodzi się nowy, cichy dzień…
Refren — finał (bardziej delikatnie, spokojniej)
A w jej porcelanowym śnie
ktoś podaje ciepłą dłoń,
wirują kroki — lekki gest,
jak echo chwil, których już nie ma.
Choć serce kruche tak jak szkło,
wciąż uczy się unosić cień —
i tańczy cicho, póki trwa
porcelanowy sen…
Musikstyle
Catchy, melodic Polish pop-ballad with a nostalgic, fairy-tale mood. Warm female vocal, memorable and singable melody, emotional but light and uplifting. Tempo 90–96 BPM, gentle swing feeling, clear hook in the chorus. Soft piano foundation, bright strings, subtle acoustic guitar, light glockenspiel, delicate bass, minimal drums with soft brushes. The music should feel tender, dreamy, child-like and emotional, but pleasant and memorable — easy to hum after listening. Lyrics theme: fragile porcelain dream, time passing, quiet dance of memories, hope in something delicate. Tone: poetic, warm, sentimental but optimistic. Fully original composition — inspired only by mood and atmosphere, not by any existing melody. Language: Polish. Mood tags: melodic, nostalgic, emotional, tender, dreamy, memorable, cinematic-pop.
