كلمات
[Nakarat]
Onu unutmak sence zor mu?
Geceler uykusuz, içim yorgun
Aynalarla bende kavgalıyım
Kalbim eksik, gözler donuk
Onu unutmak sence zor mu?
Anılar yakar, gülüşler yok oldu
Ben hala ordasın sanıyorken
Giden sendin, kalan yoktu…
[Verse 1]
Sokaklar sessiz, içim çığlık
Konuşmuyor kalem bile artık
Yazdıkça dökülür içimden harfler
Ama adın hep baş harf, lanetli fark et
Zaman ilaç değil, sadece örtü
Açtıkça kanar, içimde gürtü
Kalbimde sen, beynimde soru
Gitmek kolaydı, peki ya sonu?
[Nakarat]
Onu unutmak sence zor mu?
Geceler uykusuz, içim yorgun
Aynalarda benle kavgalıyım
Kalbim eksik, gözler donuk
Onu unutmak sence zor mu?
Anılar yakar, gülüşler yok
Ben hala ordasın sanıyorken
Giden sendin, kalan yok…
[Verse 2]
Ne dua kaldı ne de umut
Yüzümde yalan bir tebessüm unuttum
Kalabalıklar bile yalnız hissettirir
Sen yokken dünya anlamsız, kirli bir sis gibi
Fotoğraflar bile yüzüme bakmaz
Eski biz, şimdi yabancı anlamsız
Bende kalan sadece bir boşluk
Adını unutsam bile hissin donuk
[Kapanış – Bridge]
Sana sormam artık nasılsın
Çünkü ben iyi değilim, anlasın
Her “iyi misin?” sorusu yalan
Ama alıştım belki de zamanla kan…
[Nakarat]
Onu unutmak sence zor mu?
Geceler uykusuz, içim yorgun
Aynalarda benle kavgalıyım
Kalbim eksik, gözler donuk
Onu unutmak sence zor mu?
Anılar yakar, gülüşler yok
Ben hala ordasın sanıyorken
Giden sendin, kalan yok…